Kościół p.w. Matki Bożej Różańcowej
 |
 |
W pisanych źródłach wieś pojawia się po raz pierwszy w roku 1305, natomiast najstarszy dokument świadczący o istnieniu kościoła pochodzi z 1605 roku. Po pożarze w roku 1641 zbudowano nową świątynię i szkołę. W tym czasie przez siedem lat nabożeństwa odprawiano na cmentarzu. W 1770 roku "czerwony kur" znów strawił kościół i wieś. Wzniesiona rok później w konstrukcji szkieletowej ("mur pruski") świątynia po raz kolejny uległa spaleniu w roku 1813, w trakcie kampanii napoleońskiej. Nabożeństwa znowu odprawiano na cmentarzu. Współczesny kształt kościół zawdzięcza odbudowie z lat 1894-97, kiedy przydano mu, modną wówczas, neogotycką wieżę, wzorowaną na wzniesionej nieco wcześniej wieży w Brenniku.
W wystroju świątyni uwagę zwraca drewniany, barokowy ołtarz główny z początku XVIII wieku. Ponadto na ścianie zewnętrznej kościoła umieszczone jest barokowe epitafium Friederike Henriette von Braun, a na kaplicy znajdującej się na pobliskim cmentarzu umieszczone są dwa barokowe epitafia kobiet z rodziny Ruddun.
Według Zimmermanna w Okmianach Górnych była 1 siedziba pańska, 1 folwark, 1 kościół ewangelicki, 1 plebania, 1 browar, 1 karczma, 1 wiatrak, 1 kowal oraz 170 mieszkańców. W roku 1737 właścicielem był Ernst Sebastian von Klausnitz, w roku 1748 Joseph Zacharias von Geithe, w 1751 Johann Gottfried Gottschling a w 1785 August hrabia von Ponin Poninski.
Następne wiadomości co do właścicieli mamy dopiero z połowy XIX wieku, kiedy to w latach 1856 - 61 właścicielem był Kaiser. W latach 1866 - 72 występuje August Heyn, a już w roku 1876 Adolph Haupt. Z kolei w roku 1905 występuje Eweline Köppel, a w 1912 Karl Werth. W 1921 właścicielem jest Erik Ernst Schwabach z Radziechowa. Następnie w 1930 widnieje dr Rudolf Starcke z Kottbus.
Natomiast w Okmianach Średnich według Zimmermanna była 1 siedziba pańska, 1 folwark, 1 karczma a zamieszkiwało 72 mieszkańców. W 1740 właścicielem była rodzina von Festenberg-Packisch, w 1778 rodzina von Sauerma, w 1780 von Heithausen a w 1789 Johann Gottlob Bergmann.
W latach 1856 - 61 właścicielem majątku był niejaki Rothe, a w latach 1866 - 76 występuje Ernst Menzel. W roku 1905 majątek jest w rękach Konrada Eckerta a w roku 1912 Alfonsa Haeber. Natomiast w latach 1921 - 30 w dokumentach występuje Jakob Heinrich.
Z kolei w Okmianach Dolnych według Zimmermanna znajdowała się 1 siedziba pańska, 1 folwark, 1 wiatrak, 1 kowal a zamieszkiwało 94 mieszkańców. Od 1728 roku jako właściciel majątku widnieje Heinrich Wilhelm von Festenberg-Packisch.
W latach 1856 - 66 widnieje niejaki Strutz. W roku 1866 majątek jest własnością rodziny Wuthe, z tym że w roku 1872 widnieje Hugo Wuthe, w 1876 Erich Wuthe z Janikowa a w 1905 Hedwig Wuthe z Jawora. W latach 1921 - 30 jako właściciel widnieje Jonas Heinrich.
Epitafium Friederike Henriette von Braun † 1744
 |
 |
Epitafium Friederike Henriette von Braun zd. Neitschütz, urodzonej 28 listopada w Dreźnie a zmarłej 7 grudnia 1744 roku w Okmianach. 26 grudnia 1702 roku zawarła związek małżeński z Ernstem Conradem von Braun, urodzonym 3 grudnia w Sobocie a zmarłym 4 października w Algersdorf. 31 grudnia 1699 roku dostąpił on nobilitacji i uzyskał tytuł barona. Posiadali 12 dzieci. Ojcem Frederike był Rudolf von Neitschütz a matką Ursula Margarethe von Haugwitz.
Kaplica cmentarna
 |
 |
Na cmentarzu znajduje się kaplica cmentarna, być może była to kaplica grobowa rodziny Ruddun, gdyż na zewnątrz na ścianach kaplicy umieszczone są dwa epitafia członków tej rodziny.
Epitafium Sophii Elisabeth Ruddun † 1718
 |
 |
Epitafium Sophii Elisabeth Ruddun zd. Sutorun, zmarłej 24 maja 1718 roku.
Epitafium Eleonory Tugendreich Ruddun † 1719
 |
 |
Epitafium Eleonory Tugendreich Ruddun zd. Reinhard, zmarłej 22 listopada 1719 roku po przeżyciu 39 lat, 23 tygodni, 1 dnia i 9 godzin.